आपण एखादा लेख लिहितो. मग पूर्णपणे विसरून जातो. इतकं की, कोणी विचारलं तरी आपल्याला सांगता येत नाही की अमुक विषयावर अमुक काही अमुक ठिकाणी लिहिलं आहे. पण कोणीतरी तो जपून ठेवतो किंवा शोधून काढतो. त्या लेखाचा त्याला त्याच्या संशोधन कार्यात काहीतरी थोडाबहुत उपयोग होतो. आपला संशोधन अभ्यास तो प्रकाशित करतो आणि आठवण ठेवून त्या अभ्यासाचा प्रकाशित ग्रंथ आपल्याला धन्यवादासह पाठवतो. हा सगळाच आनंदाचा भाग असतो. रामटेकचे डॉ. मिलिंद चोपकर यांनी आज हा आनंद माझ्या झोळीत टाकला. 'मराठी वनसाहित्य : आस्वादाची अक्षरे' असं त्यांच्या ग्रंथाचं भारदस्त नाव आहे. मराठीतील पाच मान्यवर लेखकांच्या वनविषयक ललितबंधांचा अभ्यास त्यांनी या ग्रंथात मांडला आहे. नागपूरच्या विजय प्रकाशनाने प्रकाशित केलेल्या सुमारे ४५० पृष्ठांच्या या ग्रंथात काय आहे हे वाचल्यावरच कळेल, पण ग्रंथाच्या शेवटी दिलेली संदर्भसूची आणि आधार ग्रंथांची सूची चार पानांची आहे यात काय ते समजावे. डॉ. मिलिंद चोपकार यांना धन्यवाद आणि शुभेच्छा.
(८ मे २०२३)
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा