बुधवार, १५ फेब्रुवारी, २०२३

लपंडाव

 किती सांगू मी सांगू कुणाला

आज आनंदी आनंद झाला...

आज आनंदी आनंद झाला...

असं फार म्हणजे फार म्हणजे फार म्हणजे फारच क्वचित होतं. नाही का? पण आज झालं आहे. २९ ऑक्टोबर २०१८ म्हणजे सुमारे साडेतीन वर्षांपूर्वीची एक कविता अचानक सापडली. 'कविता' याच विषयावरची ४०० ओळींची ही कविता. कशी अन कुठे लपली कुणास ठाऊक. पहिले हुरहूर, दु:ख, संताप, चिडचिड; अन मग स्वीकार, विसर; असं सगळं झालं. ही कविता माहिती असलेल्या एका मित्राने एका दिवाळी अंकासाठी मागितली होती. तेव्हाही शोध शोध शोधली. पण नव्हती सापडली. मधूनच आठवण येई. थोडा वेळ त्रास होई. पुन्हा सामान्य. अन आज अकल्पितपणे पुढ्यात ठाकली. छान वाटतं आहे.

- श्रीपाद कोठे

१६ फेब्रुवारी २०२२

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा