फसवणूक

आदर म्हणजे काय? तो तयार कसा होतो? नष्ट कसा होतो?

आत्ता. १० मिनिटे झालीत. फाटक वाजलं म्हणून पाहायला गेलो. फाटकात एक बाई उभी होती. भाषा हिंदी. विचारलं- काय आहे? म्हणाली- हम मेहतर है. आज मातारानी का जुलूस है. दक्षिणा चाहिये. हातात खराटा होता. कटकट नको म्हणून अन गरीब बाईला चार पैसे दिल्याने काही बिघडत नाही म्हणून; आत गेलो २१ रुपये आणले अन दिले. त्यावर तिचा पट्टा सुरु झाला. ऐसा नही देना. आज बंदे कि पूजा होती है. तिने खराट्यात खोचलेली १०० रुपयांची नोट दाखवली. मी स्पष्ट सांगितले- मला द्यायचे तेवढे दिले. आता निघा. त्यावर पुन्हा तिचे सुरु- जितना आपको देना, उतनाही दो. लेकीन बंदा दो. हम आपको हमारे पास कि चिल्लर देते है. म्हटलं- काय ताप आहे. पण असेल त्यांचं काही. म्हणून आत गेलो अन १०० ची नोट घेऊन आलो. तिच्या हातात दिली. ती घेऊन तिने तिच्या हातातील खराट्याची काडी तोडली अन ८ तुकडे करून मला देऊ लागली. म्हटले चिल्लर कुठे आहे? त्यावर तिचे उत्तर हीच आमची चिल्लर. तुमची याने बरकत होईल. आता माझा पारा चढला. मी आवाज चढवून म्हटले- मला माझे आधीचे २१ रुपये अन ८० रुपये चिल्लर परत दे. बडबड बंद कर. तिने चक्क काढता पाय घेतला. तिने दिलेले खराट्याच्या काडीचे ८ तुकडे तिच्या अंगावर भिरकावून, तू चोर आहेस हे चार घरी ऐकू जाईल एवढ्या मोठ्याने सांगून मी दार बंद केले. घरी बाईमाणूस नव्हते, अन माझ्याशी बदमाशी करणारी बाई होती म्हणून. अन्यथा रस्त्यावर पाडून चेहरा सुजवायला कमी केले नसते. nonsense किती असावा?

एक मात्र नक्की- यानंतर कोणीही बाई काही मागायला येईल तेव्हा तिला उभीही करणार नाही. समोरची व्यक्ती मेहतर आहे की नाही हे तर कळू शकणार नाही ना... पण मेहतर अन मागणाऱ्या बाया यांच्याबद्दल मनात पुन्हा काहीही वाटणार नाही.

- श्रीपाद कोठे

४ डिसेंबर २०१५